zondag, april 23, 2006

terug naar huis, zondag 16 april 2006

's Morgens een uitgebreid ontbijtbuffet.

Enkel de koffie, thee of warme chocolademelk worden gebracht, de rest ga je zelf halen. De rest is dan ook heel uitgebreid.
Een poging tot opsomming:
Du pain (om niet in de val van frans brood te vallen), croissants en chocoladekoeken, ontbijtgranen, pannenkoekjes, ontbijtcake, kaas, hesp, salami, spek, worstjes, yohourt, fruit, confituur, fruitsap vers geperst of uit verpakking, melk, druivensap ...
ik denk dat we alles geproefd hebben behalve de champagne.

Het vers geperst fruitsap vraagt wat meer beschrijving.
Het vers persen was letterlijk. Je neemt je appelsienen of pompelmoes, je snijdt het fruit door, en perst het met de electrische pers die je ter beschikking staat.
Nog nooit gezien, en ook nog nooit zo'n 'vuile defel' gezien aan een ontbijtbuffet.
Maar telkens het te erg werd, kwamen ze vanuit de keuken de smeerboel opruimen en terug klaar zetten.

Niet zonder enige moeite kregen we alle bagage terug in de auto. Even hebben we nog getwijfeld. Op de kamer stond een mooie flatscreen tv van grundig. Esmoreit vond dat die zo in de valies kon, 'dat zien ze toch nooit!'
Ik heb hem wel vertelt dat ik bij het inchecken mijn creditcard nummer heb moeten opgeven, en dat ze na ons vertrek de kamer komen opruimen en dat de flatscreen daarna wel mooi van onze rekening zou gaan.

In de regen zijn we een eindje door de Elzas getrokken, om dan terug op de autosnelweg te komen, en tesamen met de andere Belgen terug naar huis te keren.
We waren zo Luxemburg door, en de werken langs de E25 waren nog altijd aan de gang.
'Hoe? Was dat in het doorrijden ook al?'
'ja mams dezelfde 8 km en dezelfde 12 km, op één vak, alleen is het nu licht en zie je dat het inderdaad modder is juist naast het asfalt'
'nooit gezien'

Vanaf Namen of Waver proberen we weer contact te krijgen met de Vlaamse zenders om toch ietwat voorbereid te zijn met het laatste nieuws en wat er allemaal tijdens onze afwezigheid gebeurd is. Ondertussen weten we ook wat een mp3-moord is.
Het wordt stil in de auto.

Terug thuis is het eerste wat ons opvalt hoe koud het hier is. Het huis is kil, ik had de verwarming al afgezet en het is slechts 18° in huis. Wij hebben geen haard om ons snel wat aan op te warmen.
We schrikken een beetje van onze grote ramen, en de grootte van de tuin, en het werk dat ons te wachten staat en ligt, zowel binnenshuis als buiten als op het bureau.
Opa heeft netjes een hele stapel post binnen gelegd, outlook stopt niet met mails binnen te halen, op de telefoon staat een hele lijst gemiste oproepen.
gelukkig is het morgen tweede paasdag, we kunnen nog even adem halen.

Geen opmerkingen: