maandag, april 17, 2006

BELLAGIO vrijdag 7 april

Na een spannende rit van 60 km langs de boorden van het meer van Como, raakten we uiteindelijk in Bellagio. In Lugano hadden we één afslag gemist en de mevrouw van de gps stuurde ons ipv van naar het veer, rond het meer. We waren eigenlijk blij, want dat veer betrouwden we toen nog niet echt.

Alleen kronkelen die weggetjes langs het meer enorm, en bovendien zijn ze heel smal. Komt daar nog bij dat Italianen heel vlot rijden, met als gevolg dat ik op een moment de keuze had, de rotswand of de volvo. Met een enorme klap vloog een deel van de zijspiegel in de lucht, maar na een stop van onzentwege, de Italiaan was er ondertussen als vlot vandoor, bleek de schade mee te vallen.
's Avonds hebben we de electromotor van de spiegel beschermd met het plasticzakje van onze eerste aankopen, en hebben de spiegel ingetaped met verband tegen een verzwikte enkel. Altijd handig om bij te hebben.
Het verband heeft gehouden tot thuis.

Bellagio is een dorpje op het puntje van een schiereiland in temidden van het meer, tegen een bergflank aangeduwd. Alles is er ligt op een voetstap van elkaar, verbonden door straatjes van trappen. Ons hotel, La Limonera, meer een appartement formulle ligt midden in het stadje. Dit hotel is ons echt bevallen, en is zeer prijsgunstig, zeker als je met twee kinderen bent. We hadden een appartement met een afzonderlijke slaapkamer een badkamer, een keuken en zithoek waar de zetel omgevormd kon worden tot bed. De kamer had een balkon en een terras, het bovenste terras dat je ziet op de foto, waar de bloembakken aan de reling hangen. Een deel van het terras is overdekt, en er stonden 4 ligzetels op het terras.

Het balkon aan de andere zijde van het appartement heeft uitzicht op het meer.

Na een siesta, hebben we 's avonds heel lekker gegeten in La Barchetta. Je ziet trouwens het uithangbord op de eerste foto.

De eetzaal is niet meer dan een overdekt terras op de eerste verdieping. De bediening is uiterst galant door twee overvriendelijke obers waarvan de ene het hele Italiaanse menu in het Engels vertaalde, zodat we duidelijk zouden weten wat ze ons te bieden hadden. Even kwam 'the salmon from the lake' maar hij corrigeerde zich onmiddellijk toen hij onze verbaasde blikken zag. 'of course not from the lake, but very fresh' (with a big smile)
De andere draaide heel rustig vork voor vork de spagetti frutti di mare uit een enorme koperen pan op de kinderen hun borden. 'I realy like to do this, because I love this dish'
La Barchetta is trouwens het enige Italiaanse restaurant waar we niet hoefden te betalen voor het brood, het aperitief, het hapje bij de aperitief, de couverts, de groenten en de aardappelen bij de hoofdschotel. Toen waren we daar nog niet door verrast.

Geen opmerkingen: